Albert Watson is de meester die artiesten inspireert om hun grenzen te verleggen en te streven naar nog betere prestaties. Deze foto van Alfred Hitchcock, die werd genomen in 1973, was een omslagpunt in zijn carrière. In feite zegt Albert: "Dit is de belangrijkste foto die ik ooit gemaakt heb, omdat het mijn vertrouwen in mijzelf vergrootte."
Carpe diem
Toen Harper's Bazaar belde en Albert vroeg om Alfred Hitchcock te fotograferen, greep hij de kans aan. "Als je de kans krijgt om zo'n opname te maken, dan moet je die kans grijpen en naar je beste vermogen benutten." Het was zijn eerste keer dat hij met een beroemdheid werkte. Hij kalmeerde zichzelf door zorgvuldig voorbereidingen te treffen om "klaar en efficiënt" te zijn, en om "zich te kunnen concentreren op mijn communicatie met hem. Dat was een belangrijk punt."
Tot op heden bereidt Albert zijn fotosessies nauwgezet voor, zoals we zelf konden aanschouwen tijdens het maken van de iconische foto's van Sergei Polunin. In dit geval bekeek hij Hitchcocks films en gebruikte hij een van zijn psychologische thrillers als inspiratie. Het tijdschrift wilde het portret gebruiken in een artikel over Alfred Hitchcocks recept voor een kerstgans, waarin zijn talenten als amateurkok werden belicht. De jonge fotograaf nam het risico en stelde een gedurfd idee voor: Hitchcock die een dode gans bij de nek houdt, alsof hij deze zojuist gewurgd heeft. Zijn aparte aanpak sprak tot de verbeelding van Hitchcock en het plan leverde een krachtige foto op.
De kracht van licht
Albert Watson begon bekendheid te krijgen als fotograaf in de vroege jaren zeventig. Maar hij had het belang van licht voor het creëren van textuur, sfeer en definitie al begrepen. Hij wist dat licht gewoon een onderdeel is van je werk als fotograaf. Zoals bij veel van Alberts werk, is deze foto van Alfred Hitchcock eenvoudig belicht. Dit kan mogelijk toegeschreven worden aan het niveau van zijn kennis over belichting in die tijd en aan de beschikbaarheid van apparatuur. Maar we hebben met verloop van de tijd gezien hoe eenvoudige belichting en zijn aanpak van 'minder is meer' in zijn fotografie onderdeel zijn geworden van zijn specifieke stijl. In die vroege fase van zijn carrière had Albert al het instinct voor effectief licht.
Hij koos een witte achtergrond als contrast met het zwarte pak van Hitchcock en gebruikte een flitser met paraplu met één licht op die achtergrond. Zijn uitrusting was eenvoudig: hij had maar twee flitsers. Hij gaf de voorkeur aan mooi werk leveren met de hulpmiddelen die hij had in plaats van lastige technieken toe te passen. Hij vond een eenvoudig, goed licht dat vorm gaf aan de foto.
Inspiratie en perspectief
Albert benutte de gelegenheid. Hij benutte zijn voorafgaande zenuwen om inspiratie en lef te vinden. Inspiratie is een belangrijk element voor hem bij alles wat hij doet, omdat het de persoon stimuleert en dwingt om verschillende ideeën te genereren en om dingen vanuit een ander oogpunt te bekijken. Of het nu kunst, muziek, cinema of het werk van anderen betreft, "Inspiratie is een beetje als wind in je zeilen hebben. Het helpt je vooruit te komen en het kan je een ander perspectief bieden."
Van beginner tot genie
Albert is ver gekomen sinds zijn begindagen, toen hij elk willekeurig werkvoorstel dat hij kon krijgen aannam, tot zijn status als veelgevraagde artiest. Hij probeert niet meer om "onverwachte dingen te elimineren", maar vormt het onverwachte juist om in iets geniaals.
Hij heeft veel geleerd tijdens zijn carrière en deelt zijn kennis graag:
- Maak contact met mensen. Persoonlijk zijn is het beste wapen van de fotograaf en kan een goede foto omtoveren in een fantastische foto.
- Houd het licht eenvoudig. Ontwikkel hoe je werkt met licht. Begin eenvoudig, en manipuleer het licht vervolgens om de foto vorm te geven.
- Zoek altijd naar inspiratie en ideeën.
- Bereid je goed voor en doe je onderzoek.
- Geef je foto een concept mee, oftewel: maak je idee visueel.
- En oefen. Die tip is geen geheim. Om iets goed te kunnen, moet je oefenen. Veel oefenen.
