Fotograaf Robert Capa heeft ooit gezegd: “Als je foto's niet goed genoeg zijn, sta je te veraf.” Deze close-upfoto door Albert Watson van een kleine jongen die bronskleurig is gespoten, laat zien hoe de combinatie van licht en kleine afstand tot de camera een fascinerende foto kan opleveren. Hij wilde een close-up in groot formaat maken van het perfecte gezicht van een jongen.
Het idee voor de foto vinden
Albert bevindt zich in een constante staat van bewustheid, waardoor hij zich een foto kan voorstellen voordat hij deze werkelijk maakt. “Ik ben altijd op zoek naar een foto.” Deze bewustheid van zijn omgeving drijft hem aan om te stoppen en het moment aan te grijpen, of hij nu onderweg is naar huis na een fotosessie om 1 uur 's nachts in Parijs of op weg is naar een sessie aan de mistige kust van een Schots eiland.
In dit geval was Albert bezig met de opnames voor een advertentiecampagne voor The Gap. Voor hem zat een vijfjarig model en Albert was weg van de perfecte schoonheid van het gezicht van de jongen. Hij vroeg zijn moeder of ze na afloop van de werkdag terug konden komen om meer foto's te maken. In zijn hoofd vormde zich een idee dat hij wilde uitproberen.
Conceptualisering
Albert Watson heeft onmiskenbaar een gedurfde visuele stijl. Zijn training in grafisch ontwerp en filmproductie komt duidelijk naar voren in zijn foto's door hun uniekheid en het verhaal dat ze vertellen.
De conceptualisering van een foto vormt de basis voor zijn aanpak. Conceptualisering is de verbinding van het concept en het visuele: het omzetten van een idee in een foto. Vaak wordt hem gevraagd waar hij zijn ideeën vandaan haalt. Daarop heeft hij geen eenvoudig antwoord. Alberts advies is om de hersenen constant alert te houden en om altijd op zoek te zijn naar ideeën en inspiratie.
Het idee voor Golden Boy was om de jongen een metaalachtige schittering te geven, zoals van een bronzen beeld. Om dit te bereiken sprayde Albert hem bronskleurig, wat zijn huid kleurde, maar zijn gitzwarte haar een blond effect gaf.
Techniek
Albert maakte de foto met een 8x10-camera met een standaardlens, wat een surrealistische impressie aan de foto geeft. De jongen stond maar 30 cm. van de camera. Hij voegde wat licht toe en gaf de jongen opdracht om recht in de camera te kijken. De foto werd enkel in zwart-wit gemaakt, waarna de bronskleur opnieuw aan de afdruk werd toegevoegd in de donkere kamer.
Albert gebruikte licht om de foto vorm te geven in zijn persoonlijke stijl. Het resulterende contrast creëert textuur in het haar van de jongen en accentueert de structuur van zijn gezicht. Albert vindt dit een zeer eenvoudige, maar zeer markante foto. Ondanks de eenvoud heeft de foto een multidimensionele kwaliteit. Als je lang genoeg naar de strakke blik van de jongen kijkt, krijg je het gevoel dat je naar een standbeeld kijkt.
Diversiteit in het werk
De aantrekkingskracht van het werk van Albert Watson ligt gedeeltelijk in de diversiteit ervan. Hij heeft beroemdheden gefotografeerd, advertentiecampagnes en filmposters geproduceerd en landschappen vastgelegd. Hij maakt tijd voor persoonlijke projecten die belangrijk voor hem zijn. En hij is altijd op zoek naar de volgende foto, het volgende idee. Laat dit de inspiratie zijn voor het vinden van je volgende foto. Golden Boy is een voorbeeld van hoe een levendig voorstellingsvermogen omgezet kan worden in een tastbare foto.
Golden Boy, New York City, 1990