John Russo was meer dan 20 jaar fotograaf van de sterren. In al die jaren heeft hij zijn benadering tot belichting en zijn vermogen om mensen aan te voelen, kunnen perfectioneren. Het afstemmen van deze twee werkelementen heeft geresulteerd in adembenemende portretten van beroemdheden. Voor John is de ultieme beloning ‘dat deze foto’s die ik gemaakt heb sociaal onsterfelijk zullen zijn’.
Tijdloze klassiekers
John’s liefde voor het nemen van foto’s gaat terug tot zijn kindertijd, wanneer hij toekeek hoe zijn vader foto’s maakte van het gezin en zag met hoeveel passie hij dit werk deed. Naarmate hij ouder werd, raakte hij meer en meer geïntrigeerd door de wereld van fotografie en de geweldige fotografen die deze vorm gaven. Het werk van Herb Ritts, Bruce Weber en andere portretfotografen heeft zijn honger naar kennis aangewakkerd. Door hun portretten na te streven, probeerde hij zichzelf naar hun niveau te verheffen.
En dat werkte. John heeft zijn eigen handelsmerk van portretfotografie gemaakt dat hij zelf beschrijft als ‘zuiver, klassiek en tijdloos’. Zijn foto’s zijn geavanceerd en innovatief. En, om het met zijn woorden te zeggen, hij ‘hanteert daarbij een stijl die de tand des tijds kan doorstaan’.
Authentieke zelf
Alle portretten van John hebben een zeker mate van authenticiteit. Mensen die zich comfortabel voelen voor een camera laten dan ook het beste van zichzelf zien wat hun authentieke zelf onthult. Na verloop van tijd heeft John geleerd om net genoeg aanwijzingen te geven aan zijn onderwerpen en hen te begeleiden door zowel zijn zachte, melodische stem als door communicatie met zijn handen en ogen. Hij gaat 100% op in het moment van de opname en de persoon voor hem.
Voor een opdracht haalt het team van John de voorgeschiedenis boven van opnames van de betreffende persoon om te zien wat werkte, wat niet en in welke richting het moodboard moet worden opgesteld. Ze bekijken hun leven, projecten en passies. John betrekt ook jong talent in de bepaling van de richting van de opname, zodat ze voorbereid zijn en het gevoel hebben bijgedragen te hebben aan het creatieve proces.
Portretverlichting
De volgende stap in dit proces is het bepalen van het verlichtingspatroon. Voor het realiseren van verschillende verlichtingspatronen en om de belichting te kunnen omvormen in verschillende stemmingen, gebruikt John een grote variatie aan Profoto-regelaars voor zijn portretten. De tijdloze stijl en geavanceerde gemoedsinstelling van John vormen een perfecte combinatie voor Profoto, met de focus op kwalitatieve belichting en innovatie. Hij gebruikt Profoto sinds de aanvang van zijn carrière als fotograaf en geeft daarbij aan dat ‘hij nooit teleurgesteld werd’.
“Verschillende elementen spelen tijdens opnames,” legt John uit. Bij het bepalen van het lichtpatroon houdt hij rekening met de locatie en de stemming, alsook met het geslacht, de leeftijd en de huidtint van zijn onderwerp. Het kan sterk belicht en helder zijn voor de promotie van een komedie of een meer sfeervolle belichting voor een meer dramatisch of donker project.
John wil ook dat de persoonlijkheid van de persoon tot zijn recht komt in een portret en zijn keuze van lichtpatroon speelt daarbij een rol. De vormgeving van de belichting helpt om het verhaal van de persoon voor de camera vorm te geven - om het karakter eruit te laten komen en te benadrukken - en is de sleutel tot de boeiende portretten van personen waarom hij zo bekend staat.
Lichtpatronen
John bereidt zijn opname voor met Zach en Cara met de Profoto D2 en een Profoto Umbrella Deep Silver M, met een diffuser als hoofdzakelijke lichtbron. Als vullicht gebruikt hij een andere D2 met een Profoto Softbox Octa 5’. Het mooie aan deze opstelling was dat hij de belichting niet hoefde te veranderen wanneer hij het lichtpatroon aanpaste; hij verplaatste gewoon de persoon.
John koos voor een korte belichting voor zijn portret van Zach. De eigenschappen van een korte belichting - een heel populair cinematografisch lichtpatroon door het natuurlijk aanvoelen van de belichtingshoek - is dat de schaduwkant van het gezicht het kortst bij de camera is. Het plaatst meer van het gezicht in de schaduw, het creëert en voegt extra structuur toe aan het gezicht. John koos hiervoor omdat dit een goede manier is om de karakteristieken van Zach te benadrukken.
Voor het fotograferen van Cara, een ervaren model, koos John voor een heldere belichting waarbij de belichte kant van het gezicht het kortst bij de camera is. Dit lichtpatroon belicht een groter deel van het gezicht. In dit geval was John van mening dat dit het sterke gezicht en de mooie kaaklijn van Cara naar voren bracht en dat het haar opvallende ogen benadrukte.
Het inspireren van anderen
Een van de meest belonende onderdelen van John’s baan is het inspireren van anderen, zoals zijn vader hem geïnspireerd heeft. De passie van zijn vader voor zijn werk heeft een vlam in John doen ontwaken die hij wil overdragen aan andere opkomende fotografen.
Maar tegelijk met het inspireren van anderen, wil John zelf blijven evolueren. Zijn creatieve en communicatieve geest, gecombineerd met het gebruiksgemak en het vermogen van Profoto, dagen hem voortdurend uit om steeds beter te worden. Met behulp van de juiste belichting kan hij personen op hun best weergeven. Elk portret dat hij maakt, vertelt een verhaal dat de kijker nieuwsgierig maakt naar wat achter de foto schuil gaat.
Klassieke covers
Korte belichting
Korte belichting is wanneer de kant van het gezicht dat verder van de camera is het meeste belicht wordt en de kant van het gezicht het kortste bij de camera minder belicht wordt. Voor dit coverportret van actrice Kate Beckinsale koos John voor een kort lichtpatroon omdat hij dit meer flatterend vond voor de vorm van haar gezicht.
Heldere belichting
Heldere belichting is wanneer de kant van het gezicht dat naar de camera is gericht, het meest belicht wordt. John koos voor een heldere belichting voor de acteur Ben Affleck om zijn mannelijke kenmerken te benadrukken.
Opgesplitste belichting
Dit portret van acteur en regisseur Tim Roth illustreert een opgesplitst lichtpatroon. John gebruikte een opgesplitste belichting omdat hij van mening was dat het algemene concept een meer dramatisch lichtpatroon vereiste. Zoals de naam aangeeft, splitst dit lichtpatroon het gezicht in twee gelijke helften, waarvan één helft belicht wordt en de andere in schaduw valt. Het wordt vaak gebruikt voor een meer dramatische foto, zoals het portret van een muzikant of een artiest.
Lusbelichting
Het lus-lichtpatroon belicht de persoon in een hoek van ongeveer 45 graden voor en boven de persoon. Dit zorgt voor een schaduw van de neus die ‘een lus maakt’ in een neerwaartse hoek op de kaak van de persoon. Het is lichtjes gericht omdat de belichting niet vlak is, maar het meeste van het gezicht wordt nog steeds belicht. Voor deze coveropname van Bianca Balti voor Harper’s Bazaar besloot John een open lus-lichtpatroon te gebruiken, gewoon omdat hij vond dat haar prachtige gezicht om dit lichtpatroon vroeg.
Rembrandt-verlichting
Rembrandt-verlichting verwijst naar de grootmeester, die het vaak zelf gebruikte voor zijn eigen portretten. Het doel is om een kleine omgekeerde driehoek van licht te creëren op de kaak van de persoon tegenover de lichtbron. Het is een eenvoudig maar dramatisch lichtpatroon. Voor deze opname van Matt Damon werd Rembrandt-verlichting gebruikt. John houdt ervan om dit lichtpatroon toe te passen en het gezicht van Matt leende zich hier perfect voor.
Vlinderverlichting
Vlinderverlichting verwijst naar de schaduw in de vorm van een vlinder onder de neus wanneer de hoofdzakelijke lichtbron boven de persoon wordt geplaatst en rechtstreeks achter de camera. De fotograaf fotografeert als het ware onder de lichtbron door. Dit lichtpatroon wordt vaak gebruikt voor mode-opnames maar is ook een goede keuze voor oudere personen die rimpels willen verbergen. Voor deze modecover voor Harper’s Bazaar koos John voor het vlinder-lichtpatroon om het effect te bereiken dat de fashioneditor van hem verwachtte.
Videograaf: Tas Limur
BTS-fotograaf: Justin Miller
